ટેલિપોર્ટેશન: પહેલું સંકટ
આરવની ગાથા (Aarav Ni Gatha)
પાત્ર પરિચય:
આરવ મહેતા (Aarav Mehta): ૨૪ વર્ષનો એક ઉત્સાહી યુવાન વૈજ્ઞાનિક, જેનો મુખ્ય ધ્યેય સમય અને અંતરને હરાવવાનો છે.
માયા મહેતા (Maya Mehta): આરવની મોટી બહેન, જે હંમેશા તેને ટેકો આપે છે.
મિસ્ટર દેસાઈ (Mr. Desai): 'ઓમ્ની લોજિક્સ' (OmniLogix) ના વડા, જે વિશ્વની સૌથી મોટી ટ્રાન્સપોર્ટ કોર્પોરેશન ચલાવે છે.
અધ્યાય ૧: વિજ્ઞાન ની છેલ્લી રાત (Vignan Ni Chhelli Raat)
રાતનો ૧૨:૪૫ નો સમય હતો. શહેરના એક સાદા, ધૂળવાળા ગેરેજમાં, જ્યાં આરવ છેલ્લા ચાર વર્ષથી પોતાનો "પોઝિશનલ ડિસ્પ્લેસમેન્ટ ઇન્ડેક્સર" (PDI) પ્રોજેક્ટ ચલાવતો હતો, ત્યાં શાંતિ છવાયેલી હતી. મશીનરીની ધીમી ગુંજ અને આરવના શ્વાસ સિવાય બીજો કોઈ અવાજ નહોતો.
આરવે તેના સફેદ લેબ કોલરની ધાર પકડી, અને તેના માથા પરથી પરસેવો લૂછ્યો. PDI નું ડાયલ હવે લીલું બતાવી રહ્યું હતું. આ એ ક્ષણ હતી જેના માટે તેણે કૉલેજ છોડી દીધી હતી, મિત્રોથી દૂર થઈ ગયો હતો, અને આખી દુનિયાએ તેને 'ગાંડો' કહ્યો હતો.
તેણે એક નાનો, લાલ લાકડાનો બ્લોક લીધો અને તેને 'ટ્રાન્સમીટર પૅડ' પર મૂક્યો. સામેની બાજુ, માત્ર છ ફૂટ દૂર, 'રીસીવર પૅડ' શાંતિથી રાહ જોઈ રહ્યું હતું.
આરવે સ્વિચ ઓન કર્યું.
એક ઝળહળતો વાદળી પ્રકાશ આખા ગેરેજમાં ફેલાઈ ગયો. હવા જાણે વરાળમાં ફેરવાઈ ગઈ. લાકડાનો બ્લોક, એક સેકન્ડના દસમા ભાગમાં, ટ્રાન્સમીટર પૅડ પરથી 'અદૃશ્ય' થઈ ગયો. એક ક્ષણ માટે, આરવનું હૃદય બંધ થઈ ગયું. શું તે નિષ્ફળ ગયો?
ના!
રીસીવર પૅડ પર, લાલ લાકડાનો બ્લોક બેઠો હતો, સહેજ પણ ગરમ થયા વિના, સંપૂર્ણપણે અખંડ.
સફળતા! ટેલિપોર્ટેશન શક્ય હતું. આરવ જમીન પર બેસી ગયો અને જોરથી હસવા લાગ્યો. આ હાસ્ય માત્ર આનંદનું નહોતું, પણ એકલા સંઘર્ષના અંતનું હતું. જો કે, જે બ્લોક ટ્રાન્સમીટ થયો હતો, તેની જગ્યાએ હવામાં એક પાતળી, ઘેરી, નારંગી રંગની 'રેખા' ઝબકી રહી હતી, જે આરવે થાકને કારણે અવગણી.
અધ્યાય ૨: શરીર અને મન વચ્ચેનો વિલંબ (Sharir Ane Man Vachcheno Vilamb)
પહેલા બે દિવસ, આરવે માત્ર નિર્જીવ વસ્તુઓને જ ટેલિપોર્ટ કરી. ફૂલો, પુસ્તકો, વાસણો... બધું જ સફળતાપૂર્વક ટ્રાન્સફર થતું હતું. ત્રીજા દિવસે, ઉત્સાહ અને અધીરાઈ વધી ગયા.
"બસ હવે બહુ થયું," તેણે વિચાર્યું. "જ્યારે હું મારા પર વિશ્વાસ નથી કરી શકતો, તો દુનિયા કેવી રીતે કરશે?"
સાંજનો સમય હતો. આરવે PDI ને માત્ર પાંચ ફૂટના અંતર માટે સેટ કર્યું. તેણે રીસીવર પૅડ પાસેની નાની ખુરશી તરફ જોયું અને ઊંડો શ્વાસ લીધો.
આરવ ટ્રાન્સમીટર પૅડ પર ઊભો રહ્યો. 'એન્ગેજ' બટન દબાવ્યું. વાદળી પ્રકાશ, આ વખતે વધુ તીવ્રતાથી, તેને ઘેરી વળ્યો.
આરવે આંખો બંધ કરી દીધી. તેને લાગ્યું કે જાણે તેનું શરીર એક ક્ષણ માટે 'ખેંચાઈ' રહ્યું છે, જેમ રબર ખેંચાય છે. કોઈ ગરમી નહોતી, કોઈ અવાજ નહોતો, બસ શૂન્યતા હતી.
પછી, તેના પગ નીચે નક્કર પૅડનો અનુભવ થયો. તેણે આંખો ખોલી. તે પાંચ ફૂટ દૂર, રીસીવર પૅડ પર હતો. સંપૂર્ણ સફળતા!
આરવ નીચે ઉતર્યો અને આનંદથી ડાન્સ કરવા લાગ્યો. તેણે ઘડિયાળમાં જોયું—બધું સામાન્ય હતું.
પણ જ્યારે તે તેના કામના ટેબલ તરફ ચાલ્યો, ત્યારે તેને થોડું અજીબ લાગ્યું. જ્યારે તેણે ટેબલ પરનો ગ્લાસ લેવા હાથ લંબાવ્યો, ત્યારે તેને લાગ્યું કે તેનો હાથ ગ્લાસ સુધી પહોંચે તે પહેલાં જ તેનું મગજ 'આદેશ' આપી ચૂક્યું હતું. બધું બરાબર હતું, પણ જાણે કે તેની બધી ક્રિયાઓ એક 'માઇક્રો-સેકન્ડ' ના વિલંબથી થઈ રહી હોય. તેનું શરીર વર્તમાનમાં હતું, પણ તેનું મન ભવિષ્યમાં.
તેણે પોતાની જાતને શાંત કરી: "આ થાક કે ઉત્સાહને કારણે હશે."
જોકે, તે રાત્રે, જ્યારે તેણે અરીસામાં જોયું, ત્યારે તેનું પ્રતિબિંબ એક ક્ષણ માટે ઝાંખું થઈ ગયું, જાણે તેનું શરીર સંપૂર્ણપણે 'સિંક્રોનાઇઝ' ન થયું હોય. તેને ખબર પડી કે આ શોધે માત્ર અંતર જ નહીં, પણ 'સમય' ને પણ સહેજ ડિસ્ટર્બ કરી દીધો હતો. મુશ્કેલીની શરૂઆત થઈ ચૂકી હતી.
અધ્યાય ૩: બજારની ભૂખી નજર (Bazaar Ni Bhookhi Najar)
ચોથા દિવસે સવાર પડી. સવારે દસ વાગ્યે એક પોલિશ્ડ સિલ્વર સેડાન ગેરેજની બહાર આવીને ઊભી રહી. તેમાંથી એક શક્તિશાળી, પોશાક પહેરેલો વ્યક્તિ બહાર આવ્યો. આ હતો મિસ્ટર દેસાઈ, વિશ્વની સૌથી મોટી લોજિસ્ટિક્સ કંપની 'ઓમ્ની લોજિક્સ'નો માલિક.
તેમણે એકદમ સરળ રીતે આરવના નાનકડા ગેરેજમાં પ્રવેશ કર્યો.
"આરવ મહેતા? હું મિસ્ટર દેસાઈ છું." દેસાઈએ આરવના લેબ-કોલર પરની ધૂળને ધિક્કારભરી નજરે જોઈ. "તમારી ટેલિપોર્ટેશન ટેકનોલોજી વિશે અમને માહિતી મળી છે. અમે પ્રભાવિત છીએ."
આરવને ખબર હતી કે આ વ્યક્તિ અહીં કેમ આવ્યો છે. "મિસ્ટર દેસાઈ, આ ટેકનોલોજી માનવજાત માટે છે, માત્ર કોર્પોરેશનના નફા માટે નહીં."
દેસાઈ હસ્યા, એક ઠંડો, ગણતરીભર્યો હાસ્ય. "નફા વિના માનવજાતનું કોઈ કાર્ય થતું નથી, આરવ. અમે તમને એક મોટી ઓફર આપીએ છીએ: એક લાખ કરોડ રૂપિયા. બદલામાં, તમે તમામ પેટન્ટ, તમામ ડેટા અમને સોંપી દો અને અમારી રિસર્ચ ટીમના હેડ બની જાવ."
આરવે સ્પષ્ટ ઇનકાર કર્યો. "મારી શોધ વેચાણ માટે નથી."
દેસાઈનો ચહેરો કઠોર થઈ ગયો. "તમે ભૂલ કરી રહ્યા છો, યુવાન. આ દુનિયા કાર્યક્ષમતા પર ચાલે છે, અને અમે તે કાર્યક્ષમતા છીએ. જો તમે સ્વૈચ્છિક રીતે નહીં આપો, તો અમે તેને 'અન્ય' રીતે લઈશું."
મિસ્ટર દેસાઈ ચાલી ગયા, અને તેની ગાડીની સિલ્વર ચમક આરવની આંખોમાં ડંખ મારતી રહી. આરવને ખબર પડી ગઈ કે હવે તેની લડાઈ માત્ર વિજ્ઞાન સાથે નહીં, પણ એક શક્તિશાળી દુશ્મન સાથે પણ છે જે તેના જીવન અને તેની શોધ બંનેને છીનવી લેવા તૈયાર છે. ગેરેજની બહાર ઊભેલા એક કાળા કલરના વાહનની વિન્ડો પર સૂર્યનો આછો પડછાયો દેખાયો, જે આરવની ગુપ્તતાને નષ્ટ કરવા માટે પૂરતો હતો. આરવ પર નજર રાખવાનું શરૂ થઈ ગયું હતું.
અધ્યાય ૪: બહેનનો સાથ અને દેખરેખ (Bahenno Saath Ane Dekhrekh)
સાંજે જ્યારે આરવ ગેરેજનું લોક ચેક કરી રહ્યો હતો, ત્યારે તેની બહેન માયા ત્યાં આવી. માયાએ તેના હાથમાં એક નાનકડી કાળી ચિપ પકડી હતી.
"આરવ, આ શું છે?" તેણે ચિંતાથી પૂછ્યું. "મને આ તારી બાઇક પાસે જમીન પરથી મળી. આ કોઈ સામાન્ય વસ્તુ નથી."
આરવનું હૃદય એક ધબકાર ચૂકી ગયું. આ દેસાઈનો પહેલો હુમલો હતો. તે એક નાનું ટ્રેકિંગ ડિવાઇસ હતું.
આરવ માટે માયાથી કશું છુપાવવું શક્ય નહોતું. તેણે ગેરેજની અંદર PDI તરફ ઈશારો કર્યો. "આરવ, તું શું કહે છે?"
આરવે આખી વાત કહી: PDI ની સફળતા, પોતાના પરનું ટેલિપોર્ટેશન અને મિસ્ટર દેસાઈની ધમકી.
માયા, એક હોશિયાર અને મજબૂત છોકરી, એક ક્ષણ માટે આશ્ચર્યચકિત થઈ ગઈ, પછી તેની આંખોમાં એક ચમક આવી. "તો આ કારણ છે કે તું છેલ્લા ચાર વર્ષથી અદ્રશ્ય હતો. તું ખરેખર એક જીનિયસ છે."
પછી તે ગંભીર થઈ ગઈ. "પરંતુ આરવ, તું એકલો નથી. આ લોકો બહુ ખતરનાક છે. આપણે સાવચેત રહેવું પડશે."
તે રાતથી, માયા આરવની 'કો-પાયલટ' બની ગઈ. તેણે ગેરેજની સુરક્ષા વધારવામાં, બહારના વાહનો પર નજર રાખવામાં અને આરવના ખોરાક અને ઊંઘનું ધ્યાન રાખવામાં મદદ કરી. પરંતુ આરવનો વિલંબનો (lag) અનુભવ વધતો જતો હતો. ક્યારેક જ્યારે માયા તેને બોલાવતી, ત્યારે તેને લાગતું કે અવાજ તેના કાનમાં એક સેકન્ડ મોડો પહોંચ્યો છે.
આરવને ડર હતો કે PDI સફળ તો છે, પણ તે માત્ર 'સ્થાન' નહીં, પણ 'સમય' ની સૂક્ષ્મતાને પણ અસર કરી રહ્યો છે. અને જો આ અસર વધતી ગઈ, તો તેનું શરીર અને મન એકબીજાથી કાયમ માટે ડિસિંક્રોનાઇઝ થઈ શકે છે.
અધ્યાય ૫: જાહેર નિષ્ફળતાની શરૂઆત (Jaher Nishfalta Ni Shuruat)
દેસાઈએ જોયું કે ધમકી કામ નથી કરી રહી, તેથી તેણે બીજો રસ્તો અપનાવ્યો: 'જનતાના ડર' નો.
અચાનક, એક મોટા ન્યૂઝ ચેનલ પર એક એક્સક્લુઝિવ રિપોર્ટ આવ્યો કે આરવ મહેતાએ એક એવી ટેક્નોલોજી બનાવી છે જે 'સ્થાનિક ઇલેક્ટ્રોમેગ્નેટિક ફિલ્ડ' ને ખલેલ પહોંચાડે છે અને તે જાહેર સલામતી માટે ખતરો છે.
સરકાર પર દબાણ વધ્યું. તેમને એક જાહેર પ્રદર્શન (public demonstration) માટે ફરજ પાડવામાં આવી.
PDI ને શહેરના એક મોટા મેદાનમાં લાવવામાં આવ્યું. મિશન હતું: પાંચ કિલોમીટર દૂર આવેલી હોસ્પિટલમાંથી તાત્કાલિક જીવનરક્ષક દવાઓ ટેલિપોર્ટ કરવી.
હજારો લોકો, મીડિયા, અને સરકારી અધિકારીઓ (જેમાં દેસાઈના લોકો પણ હાજર હતા) ત્યાં હાજર હતા. આરવ પૅડ પર ઊભો હતો, તેના ચહેરા પર તણાવ હતો. તેણે જોયું કે પાવર સપ્લાયની બાજુમાં દેસાઈનો એક માણસ ઊભો હતો, જે એક નાનું ડિવાઇસ છુપાવી રહ્યો હતો.
આરવે બટન દબાવ્યું. વાદળી ઉર્જા છવાઈ ગઈ.
દવાઓ સેકન્ડોમાં હોસ્પિટલના પૅડ પરથી અદૃશ્ય થઈ ગઈ.
પણ જ્યારે 'રીસીવર પૅડ' પર, પાંચ કિલોમીટર દૂર, દવાઓ દેખાઈ, ત્યારે ત્યાં મોટી મુશ્કેલી થઈ. દવાઓ પૅડ પર આવવાને બદલે, તે ૧૦ મીટર દૂર રોડની વચ્ચે આવીને પડ્યું. કોઈને ઈજા થઈ નહોતી, પણ રસ્તા પર નાનું હંગામું થયું.
મિસ્ટર દેસાઈના માણસે જાણી જોઈને પાવર સપ્લાયમાં નાનો 'સ્પાઇક' નાખ્યો હતો, જેનાથી કો-ઓર્ડિનેટ્સ સહેજ ખોટા પડ્યા.
મીડિયા અને લોકોએ તરત જ પ્રતિક્રિયા આપી. 'અસલામત શોધ!' 'જો આ માણસનું શરીર હોત તો શું થાત?'
સરકારે તરત જ PDI ને 'ખતરનાક ટેકનોલોજી' જાહેર કરીને જપ્ત કરી લીધું. આરવ માત્ર નિષ્ફળ જ નહોતો ગયો, પણ હવે તે દેશની સુરક્ષા માટે 'ખતરો' પણ બની ગયો હતો. તેની સફળતા હવે તેના ગળાનો ફાંસો બની ગઈ હતી.
આગળ શું થશે?
આરવ પાસે હવે માત્ર તેની બહેન માયાનો સાથ અને તેના શરીરમાં રહેલો 'વિલંબ' છે. શું તે સરકાર અને દેસાઈની પકડમાંથી છટકી શકશે? શું તે PDI ના ગુપ્ત બ્લુપ્રિન્ટને બચાવી શકશે? અને ટેલિપોર્ટેશનની આડઅસર તેના મગજ પર ક્યારેય ભરપાઈ ન થઈ શકે તેવું નુકસાન કરશે?
ચાલુ...
